Wanneer alle deadlines gehaald worden zal het debuut van Polly Scattergood verschijnen op 9 maart van dit jaar. Normaal gesproken richt ik mijn muzikale pijlen op blues en folk gefundeerde producten. Deze zelfgetitelde plaat van de tot dusverre nog onbekende Polly Scattergood is een uitzondering die ik me durf te veroorloven. Scattergood’s muziek gaat veel meer in de richting van een uitstekende popartiest. Vaak ben je geneigd te denken dat “pop” een vies woord is omdat de muziekbusiness daar de scepter zwaait in plaats van de artiest zelf. Wie bij Polly het roer in handen heeft is me niet duidelijk, maar wat wel duidelijk is, is dat deze plaat veel impact gaat maken dit jaar.

In 2008 heeft ze een 2-tal singles uitgebracht die het nodige enthousiasme hebben gekregen in de pers. Deze frêle Britse wordt nu al onthaald als de nieuwe Kate Bush van de 21ste eeuw. Voorwaar geen bescheiden onthaal. Nou kon Kate Bush mij persoonlijk gestolen worden, maar bij Polly ligt mijn enthousiasme volstrekt anders. Haar muziek is spannend, dreigend, dynamisch, lyrisch en bestaat allerminst uit koude klanken. Een kwetsbaar gebracht nummer als Poem Song grijpt zelfs de meeste geoefende muziekliefhebber bij de kraag door de ten toongespreide intensiteit; “time takes many tears away” Kortom, onthoud deze nieuwe naam, want ze zal zondermeer als een ster gaan schijnen aan het popfirmament. Fris fenomenaal plaatje!